Hier zijn enkele straatscènes die ze van Peking schilderde. Ze zijn samengesteld uit bijna abstracte elkaar kruisende lijnen en vertonen een wisselwerking tussen het yin en het yang, een representatief onderwerp binnen een abstract kader. In deze paar werken liet de schilder een subtiel koud-warm contrast vallen in de voortreffelijke ‘Beijing-grijsheid’. Indrukwekkend is dat we op deze doeken geen oranje zien, noch de complementaire kleur blauw-paars. Het enige wat ze gebruikte is verschillende grijstinten, maar ze slaagt erin om ons schitterende zonnestralen te geven. Dat is een demonstratie van haar beheersing van kleuren. Vervolgens zijn de pigmenten nauwkeurig uitgesmeerd, in plaats van herhaaldelijk bijgewerkt, om de details nauwkeurig te bekijken. Voor Juane zijn “uitstrijkjes” en “bijwerken” verschillende werkwoorden. Wat ze doet, is slechts één keer pigment op het doek aanbrengen – ‘uitsmeren’, zodat de toeschouwer voelt: dit is een baksteen. Dat is anders dan een “steen” die wordt gemaakt door herhaaldelijk bijwerken. Deze techniek voor het aanbrengen van pigmenten onderscheidt haar van de meeste andere schilders.